kendi kendimi öldürmeye çalışır gibiydim.bir yandan düşünmeyi bırakmak istiyordum,bir yandan bu fikri inkar ediyordum. inkar eden bendim, buna emindim. diğer fikir ise soyut varlığımla savaşan bir davetsiz misafirdi. öyle kabul ediyordum. Beni yenmek üzereydi. artık yavaş yavaş içinde düşündüğüm dili unutuyordum. sanki haznemdeki kelimeler tek tek siliniyordu... yok olmaya işte o an başlamıştım.