belki rüyadır diye düşünüyordum. düşünebildiğim son şey buydu.Önce ayaklarımın uzadığını hisseder gibi oldum. kara deliğin çekimini önce ayaklarımda hissediyordum. vücudumda deprem oluyordu adate, hücrelerim artık bir arada durmak için bir sebeb bulamıyordu. kanım vücudumun dolaşacak gücü kendinde bulamıyordu. ayaklarım karadeliğe doğru çekiliyor,bir spagetti gibi uzuyordum. allahım,bu şekilde ölmek istemiyorum diye bağırdım. sesim çıkmıyordu. sesimi taşıyacak bir boşluk yoktu artık. sonsuz bir karanlığın içindeydim. çekiliyordum..