beni yoran hayata karşı son yazılarım

"günaydın bitanem seni seviyorum" Sabah bu sesli mesajla uyandım insan ister istemez mutlu uyanıyor. duş, tıraş ve fön ile başlayıp gömlek kravat ceket kaşe mont ile bütünlenen mükemmel bir hazırlık Ve son olarak kapıdan çıkmadan önce aynaya baktığımda gördüğüm gülümseyen bir yüz. Hayattan başka ne beklentim olabilirdi ki? Aryanın okulu evine yakın olduğu için hala evdeydi. O gün dışarısı görmeyi kısıtlayacak kadar soğuktu. Ben otobüse bindiğimde evden ancak çıkmak üzre olacak mesaj attı:

+hazırlandım bitanem şimdi çıkıyorum
-tamam canım yolda yazma okulda yazarsın, üşümesin ellerin.

Çok mu düşünüyordum onu, çok mu düşmüştüm üzerine? Bir ilişkide kadın ve erkek hiçbir zaman birbirini eşit sevemez. Böyle durumlarda daha fazla seven kişi karşısındakinin yerine de sever sırf ilişki yürüsün diye ama yıpranacağını idrak edemez ve olan yine daha çok sevene olur. Bunu yaşarken fark edebilenler ayrılırlar peki ya fark edemeyenler?