Bu gün olanlardan sonra artık yaşamak istemiyorum. Bir çok insanın hayatına gelmiştir ama anlıktır aslında. O an sadece düşünülür. Yaklaşık 1 senedir hayatım o kadar taktan ki ,tutunacak tek bir dalım bile kalmadı...

Yaşamak artık anlamsız. Hiç bir şeyin bir önemi yok aslında. O kadar kötü ki aldığım her nefeste canım yanıyor artık. Hiç bir işim rast gitmiyor artık. Tabiri caiz ise dokunduğum her dal kuruyor. Sokakta tek başına yavaş yavaş yürümenin ne demek olduğunu öğrendim. Bir bekleyenin yok. Bir amacın yok. Hayatında efor sarf edilecek bir şeyin yok. Bom boş bir insansın işte. Bu gün olanlarda böyle bir insan olduğumu tümüyle ortaya koydu. Derdimi ,sıkıntımı paylaşmak istiyorum. Aslında neyi istediğimi de bilmiyorum ama... neyse
Hemen hemen son 1-2 sene yaşadıklarımdan bahsedicem. Okumak isteyen arkadaşlar rez alsın. istek yoğun olursa anlatmaya başlıyorum