Salona geçtim. cihan yüzüme bakmıyor. hani bi şekilde barışmak istese yinede birşey değişmeyecek ama o an hepsini içtimaya alır gibi sıraya dizip tokatlayarak gibmek istedim. Bende cihana en uzak yere minderimi aldım oturdum. yanıma nur geldi oturdu. elimi tutmak istedi çektim elimi. başkalarının lafıyla hareket etmeyecekti. yanlış yapmıştı.bu yaptıklarını onun burnundan getirecektim pişman olacaktı.

ortamdaki sessizliği elif bozdu... ee muhabbetinizede doyum olmuyor diyerek. öylesine zeki bi kızdan böyle saçma bi çıkışı beklemezdim doğrusu. aynur ortamı yumuşatmak için cihana saçma sapan sorular soruyordu. beni en çok uyuz eden konu cihanın rahat gibi görünmeye çalışmasıydı bilmiş bilmiş konuşuyordu.o ortamda cihandan çok nura kızıyordum ama. üçgen kurulmuştu. sanki cihan konuşuyor bir sorunu yokmuş gibi. herkes sohbette ben huzur bozan addıbına düşmüştüm onların gözünde. benim hiç umrumda değildi ama nur için durum farklıydı belli ki hiç konuşmuyordu..

O an karar verdim beyler nur o ortamdaki zayıf karakterdi.. aradan bi süre geçtikten sonra nur çay yapmaya gitti.

nur hata üstüne hata yapmaya devam ediyordu...

edit:imla