14.09.1998

Metristen Araç'a gelirken ringte yanımızda bulunan arkadaşımız, Gürhan üçüncü koğuşta kalıyordu. Burada yatması gereken süreyi yarın için dolduruyor ve Salı günü tahliye oluyordu. Ringte, altı Araç mahkumu olarak hemen kaynaşmıştık. Her birimiz 3,1,1,1 şeklinde buradaki koğuşlara dağılmıştık. Zaman zaman birbirimizi görüyor, selamlaşıyor ve koğuşlar arası misafirliğe gidip geliyorduk. Ve Gürhan'ın tahliyesine bir gün kala yanına misafirliğe gittim. 12,5 saat oturup konuştuk. Kendisine, eşime ve kardeşim isa'ya iletilmek üzere (postayla da olsa) mektup verdim. Ayrıca eşime ve patronum Hasan Amcaya telefon açmasını, benim iyi olduğumu belirtmesini istedim. 2,5 saat boyunca hoş sohbetlerimiz oldu. Askerlik anılarını anlatmasıyla hayli neşelenmiştik. Yolculuk esnasında diğer bir arkadaşımız Cemil' in durumunu anlatırken kendim şahsen çok üzüldüm.
Gürhan; Burhan Ağabey, ben ara-sıra maddi yönden pek olmasa bile elimden geldiğince sigarasını aldım. Ben tahliye oluyorum. Sen ve diğer Kaya Ağabey, Tuncer ve Ali ağabey olsun bu arkadaşa ara-sıra sigara alın, ihtiyacını el birliğiyle karşılayın diyordu.
Koğuşuma geldiğimde çantamda bulunan beş paket Maltepe’yi Cemil'e verdim. Onun sevindiği kadar ben de onu memnun ettiğimden seviniyordum. Arkadaşlar arasında pek kaynaşma olmasa bile, zaman içerisinde herkes birbiriyle muhattap olmak zorunda kalıyor. Bir odanın içerisinde mevcudumuz (şu an için) on sekiz kişi olsa bile küskünlük pek yaşanmıyor. Zira burada herkes birbirine muhtaç durumunda. Kimimizin parası gelmiyor, mektubu gelmiyor. Çeşitli ihtiyaçlarımızı karşılayabilmek veya nefsimizi körlemek için bir şeyler istemek zorunda kalıyoruz. Kişi, her ne kadar vermek istemese bile, arkadaşım göz hakkıdır, bir-iki lokma verir misin dedik mi, vermek zorunda kalıyordu. Veya onun-bunun erzak dolabında kaşla göz arasında çalınmasına kaç kere şahit olmuşumdur. En sonunda ben de almışımdır. Haftanın Perşembe günlerinde haftalık erzaklarımız ve manav ihtiyaçlarımız karşılanmakta. Hafta başı oldu mu, erzaklardan bazıları veya sebze türü çeşitleri bitmekte, bu sefer herkes birbirinden, domatesin var mı, patlıcanın var mı, veya üç-dört tane soğan verir misin gibi aramızda borç olmasa bile alış-veriş yapıyorduk.