zütümden atmıyım ama 99 falandır heralde. taso oynuyoruz kaldırımda. biraz çirkef bi çocuktum. ona buna salça olurdum. kavga ederdim. o zamandan pislik bi insan olduğum belliymiş. o sebeple mahalledekiler genelde çekinirdi benden.

neyse elemanın birini kestirdim gözüme. taso oynucaz bunla. ama dallama benle oynamıyo kökerim diye. bi poşet tasosu var. zütüne bi iki kere tekme attım. oynucaz lan dedim. kökersen valla bişey yapmıcam. köktüğün senin olur dedim. istemeye istemeye kabul etti. başladık oynamaya.

ortaya 2şer 3er falan diziyoruz. ufaktan kökmeye başladım. bu mızmızlandı ben gidicem yemek yicez falan diyo. baktım kaçıcak. tamam lan dedim 20şer oynuyoz dik ortaya 20 tane dedim. kabul etmedi. omzuna yumruk attım, zütüne de 2 tane tekme attım. dikti 20 tane. ben de diktim.

ilk kim başlıcak diye duvar dibine taso atıyoruz. duvara en yakın atan başlar. attık. benden daha yakın oldu. bi daha atıcaz dedim. bi daha attık. yine yakın oldu. yine kabul etmedim. bu sefer ben yakın oldum başladık. ilk atışımda 4 tane falan aldım ortadan. bu muallak bi attı 10 tane falan gelmiştir. lan dedim yamuk atıyosun deviriyosun tasoları. 10unu geri koydu. dik at dedim. attı alamadı. attım ben de 10 tane falan aldım. oynarken ablası geldi bizden 3 yaş büyük. eve çağırdı. ortadaki tasoları aldım. 2 tanesini verdim hadi git dedim.

o gün 50 tane falan kökmüştüm. kısa ama karlı bir gündü.