boş başlık 3

umutsuzluk içerisinde olan, hayattan şartlar nedeni ile sıkılan bıkan, intihar edeceğim ulen, gibim küçük tipsizim diyen panpalarım için, gecekondu mahallesinden çıkıp üst düzey yöneticiliğe yükseldiğim ciks dolu hayatımı tek nefeste özet geçiyorum, belki faydam olur;

izmirin gecekondu semtlerinden birinde doğdum, sokaklarda bayram harçlıkları ile kumar oynayıp, kavga ederek büyüdüm.
çıplak ayakla gezer, pullarla süslediğim telli arabamı dolaştırırken belimden mantar tabancamı, cebimden kızkaçıranı ekgib etmezdim.

ilkokul 5te fatih kolejini kazandım. malülen işçi emeklisi babam, beni okutabilmek için sabah 9:00 gece 01:00 arası tekel bayii işletti.
kolejde zengin binlerinin arasında, çok kavga ettiğim için lakabım kürt etietieti idi (babam boşnak, anam bulgaristan göçmeni 1970 öncesi gelmişler).
beden derslerinde soyunurken etietieti çıkarttı yine çakma nayklarını dediklerinde ne demek istediklerini dahi anlamıyord