anlamak ne kadarda zor bir şey bazen sana o kadar yakın bazen ise bir o kadar uzak. bilmem hani gülümsemesiyle bir anda tüm havanı değiştirebiliyor, ufak değerler bile büyük anlamlar taşıyor senin için ama bilemiyorsun emin değilsin. tüm gün boyunca o masumiyeti görüyorsun karşında ama bunu anlatamıyorsun söyleyemiyorsun. bazen kıskanıyorsun gülümsemesini başkasıyla paylaştığı için o sesini başkasına sarf etmesi, bilmem garipler birinin sevgisini anlamak ona yaklaşmak korkuyorum ondan onu kaybetmekten korkuyorum çoğu zaman. ne kadar uzaksan o kadar hüzün veriyor belki süre geçicince anlıyor insan kimi vakit aptalca olduğunu düşünüyor böyle şeylerin önem vermiyorsun falan garip fazla söylenecek bir şeyde yok aslında. düşündürücü onca insan varken o neden başkası değil ? konuşması haz veriyor çoğu zaman karşılıklı bir diyalog halinde bulunmak ama belirttim korkuyorum ondan korkuyorum onu kaybetmekten sanki sevgime karşılık veriyor fakat ben anlayamıyorum karışık kafam...

özet: seviyorum ama sevdiğimi bir türlü belirtemiyorum dıbına koyayım ya