beni yoran hayata karşı son yazılarım

Berke ile yağmurun bulunduğu bara doğru gittik. Yağmur dört kişilik masada tek başına oturmuş sigarasını içiyordu ve montunun altında anlamsız duran çizgili deseni ile pijamayı andıran kırış kırış bir erkek gömleği vardı ama onun üstünde yadırganmıyordu. Berke haliyle yağmurun yanına oturdu benim yanım boş kaldığı için montumla orayı doldurdum. Kız çörçil istedi(ingilizcesi Churchill galiba beyler ama bildiğin tuzlu soda, adı havalı sadece) biz de berke ile soğuk çay söyledik neyse içiyoruz konuşuyoruz ben aryanın geleceğini teyit etmek için "ne zaman buluşacaksınız arya ile?" dedim. "aslında 13:30 diyordu ama mesajıma cevap vermiyor." dedi "derste çünkü" dedim demek yalan yok peki.. Neyse bir saat kadar geçti yağmura "yarım saat sonra geliyorum diye mesaj attı. Biz konuşuyoruz bu sırada tabii berke daha dikkatli davranıyor önümde öyle hareketler yapmıyorlar. Bir süre sonra arya yağmuru aradı "nerdesin?" dedi "... Bardayım gel hadi bekliyorum" diye yanıtladı yağmur ama aynı zamanda sesi de hoparlöre aldı ki rahatça duyuyorum. Arya "kimlerlesin?" diye sordu. Durumu ele vermeyen yağmur "tek başımayım seni bekliyorum hadi" dedi. Ve kalp atışlarımı göğsümü delecek ritme getiren o sözleri söyledi arya "ya bişey diyeceğim ben aysarı seviyorum" dedi hiç ses çıkarmadım ama gülümsedim. Orda olduğumdan haberi bile yoktu. O an yanımda olsa ona sarılırken tek vücut olabilirdik neyse birazdan gelecekti. Kendimi 11 Sınıfta aryanın bana "çok kasıyorsun" dediği gündeki gibi hissettim. Nabzımı ölçseler ibreyi kırardı değerlerim. Ama dışardan sakindim ve kendimi yatıştırmayı başardım.