beni yoran hayata karşı son yazılarım

Kuşku duyuyorsanız o aklınızın sesidir. Ne kadar akıllanırsanız onu o kadar duyarsınız. Kalbinizi duyuyorsanız işler şansa kalmıştır nereye gittiği bilinmeyen bir trene aldığınız bir bilet gibi nereye gideceğinizi ne olacağını bilemezsiniz. Şanslı olanlar bunun farkına varmazlar bile, peki ya benim kadar şanssızsa ne gibi bir durum çıkar ortaya? Ne olacaksa olsun diye bakıyordum artık beklemeye halim kalmamıştı onun yanımda olmasını istiyordum, dokunmasam olurdu sadece görsem sadece gerçekten var olduğunu bilsem yeterdi. "yarın kaçta çıkıyorsun dershaneden?" diye mesaj attım "13:30 gibi" dedi ne olursa olsun bekleyecektim "seni görmek istiyorum" dedim. Ben 13 te çıkacaktım. Hiçbir plan yapmadım nereye gideriz diye düşünmedim sadece o günü bekledim. Bir tişörtle gömleği kombinleyip, berke'nin bana aldığı parfümü abartısız olarak sıktım. Yani sıradan bir günmüş gibi davrandım çünkü bir olayı abartır ve sürekli plan kurarsanız hayal kırıklığı yaşarsınız.