hilal taktigi
Hilal Taktiği veya Kurt Kapanı, düşmanı çevreleyerek yok etmeyi amaçlayan bir askeri taktik. Osmanlı Devleti ve ondan önceki Türk devletleri tarafından sıklıkla kullanılırdı. Bu
taktik meydan savaşlarında etkiliydi ve iki
aşamalı olarak uygulanırdı: Sahte ricat Pusu Ordu, savaş anında merkez, sağ ve sol olmak
üzere üç kısma ayrılırdı. Merkez kuvvetleri
düşmana saldırır, bir süre sonra saldıran bu
kuvvetler, kaçar gibi geri çekilirdi. Bunu
yaparken de at üzerinde ok atmak suretiyle
savaşa devam ederlerdi. Böylece geri çekilen askerlerin peşinden gelen düşman, ordunun
sağ ve sol kısmı tarafından pusu kurulan yere
çekilir, çember içine alınarak imha edilirdi. Ordu, temelde üçe ayrılır ve merkeze en seçme
kuvvetler toplanır. Sağ ve sol cenah merkezden
tamamen ayrılmamakla birlikte araya mesafe
koyar. Merkezdeki kuvvetler hızlı bir vur kaçla
(genelde mızraklı ya da atlı kuvvetler ile)
düşmanın merkez safını yarar ve düşmanın sağ ve sol kanatlarının ordunun bölünmemesi adına
merkeze kaymasını sağlar. Bunun üzerine
araya mesafe konulan sağ ve sol cenahtaki
askerler düşmanın kanatlarında bırakılan
boşluklara doğru hızlı hücum ederek düşmanı
ordunun oluşturduğu hilalin tam ortasına alır. Vur kaç yapmış olan merkez kuvvet de, sağ ve
sol cenahın kuşatmasıyla birlikte, kaçmayı
bırakıp merkezdeki yerini alarak düşman
ordusunu tam bir ablukaya alır. Yapılması
oldukça zor olmakla birlikte kesin sonuç
vermesiyle bilinen ve Türk ordularının uyguladığı, az kuvvetlerle yüksek sayılı
düşmanların yenilebileceği bir taktiktir. Bu
savaş stratejisini tarihte en iyi şekilde
uygulamış komutanlar (Malazgirt Meydan Muharebesi'nde) Alp Arslan ve (Mohaç Meydan Muharebesi'nde) Kanuni Sultan Süleyman'dır[kaynak belirtilmeli ].