o gün iyi ayrıldık güzel konustuk. ve ben tabiki kıza verdiğim bu son konusmamız sözünü tutmadım. daha dogrusu tutamadım. öyle birşey vardıki içimde resmen beni yiyip bitiriyordu. aklımda o zamanlar su düşünce vardı " ulan kesin o bebeyle gibişiyor" belki bu düşünce yüzünden kafayı yaktım. neler kurdum neler yazdım aklınız almaz. neyse sonraları yani 1 ay kadar bununla günde 2-3 kez mesajlaşmaya başladık. işte günaydın iyi geceler felan diye. mesajlastık dediğim ben 5 yazıyosam o bir o mesajda yarım amk.

sonraları buda yazmaya başladı normal bir arkadaş muhabbetine döndü. pazar günü aradım bunu kahvaltı edelim bize gel dedim. saçmalama istersen dedi. sen saçmalama görmediğin gelmediğin yer mi hayır yani ne olabilir ki ne kaldı ki dedim. düşündü biraz yok yok ben evde yerim bişeyler sagol dedi. ben bozuk attım buna. bu aradı bu sefer patates kızarttım gel geliyosan dedi. gel geliyosan neyse amk. türk hava yolları tak yemiş resmen uctum. neyse uzun süredir ilk defa yüyüze gelmiştik. daha bir güzelleşmişti sanki veya ben çok özlemiştim bilemiyorum