yürürken kaldırımdan inerken elini karnına koydu. bende koluna girdim. sonra gözgöze geldik. ikimizde bir o kadar korumak istiyorduk cocugumuzu ama ne yapabilirdik ki. evlenemezmiyiz dedi. nasıl olur ki dedim. olur ben seninle simit bile yemeye razıyım dedi. vay be dedim hayatımda ilk defa bir kız bana bu cümleyi kurmustu. sustum. susmak zorundaydım o lafın üzerine söylenecek bir cümle yoktu. en iyisi sessiz kalmaktı. kızı o gün evine bıraktım bende gibtir olup evime gittim. duramadım çıktım kafayı çekmeye başladım. sabaha karşı 5 gibi eve gittim 2 saat felan uyudum kalktım okula gittim.