odaya geldik. sakindi çok sakin. bizim sinirler yıpranmıştı mertle saat sabah 7 olmuştu. 3 kahve yaptım ,bi battaniyeyi canın üstüne örttük ve itiraflar başladı utanmaktan ölecekti neredeyse.

can: arschimed abi özür dilerim sana zarar vermeye çalıştım. ama sen doktor deyince benim çocukluk günlerim aklıma geldi. benim bazı sorunlarım var abi. bunlar yüzünden küçükken çok deli hastanesi gezdim ben. ömrüm doktorlarla geçti. elektroşok tedavisi bile oldum çok acılar yaşadım. ama hala bazen bu şokları yaşıyorum. ailem daha fazla dayanamadı, beni hiç sevemediler bu yüzden. lise için kanadaya gönderdiler orada da yapamadım üni için buraya burası da işte.. mert abi senden de özür dilerim. sana bi şi yapsaydım uyurken kendimi affedemezdim.