bizim sokak kapalı geçidi olmayan bir sokaktı.o yüzdendir arabalar dönmeye yeltendiği an hepimiz bir ağızdan bağırırdık

burası kapalı sokak abi diye...

ondandır mahalle kültürünün en samimi ve buram buram yaşandığı bir mahallede büyüdüm. herkez birbirini çok iyi tanır ve samimiyet had safhadaydı. çok gıcık olduğum öğretmen karısı olan huur melda abla delirmiş bir halde anadan doğma sokakta çığlık atarak koşuyordu...