kendimi bildim bileceğim yıllara gelmiş yavaş yavaş allah ın verdiği erkeklik organımı keşfe çıktığım yıllarda allah ın türk insanına verdiği en büyük acılardan 99 depremini yaşadık.o gece anlatılan efsaneler bir yana acılarımız ve gözyaşlarımız efsane olacaktı.ama biliyordum annemin çığlık sesi sallanan avizeden değil bakmaya kıyamadığı gözlerimdeki tedirginlikten olduğunu. abilerim sağa sola kaçışırken beni kucaklamaya çalıştığı ve babamın hepimizin çıkmasını beklediği anlardaki tedirginliğin hangisini unutabilirdim...