neyse buluşma yerine gittiğimde melda'nın orada olmadığını gördüm. çaldırdım ama telefonuma bakmıyordu. defalarca aramama rağmen geri dönmedi, 1 saattir bekliyordum. giberim deyip yurda gittim. yurda geçtikten bir saat sonra telefonum çaldı, arayan oydu. işim vardı kusura bakma dedi. haber vermek çok mu zor, hadi işim var görüşürüz! deyip kapattım. bir daha da aramadım, tamamen çıkardım hayatımdan.

ertesi gün çalışmak için lokantaya gittiğimde dükkan daha yeni açılıyordu. beni işe alan adam yani dükkanın sahibi çoğu zaman gelmiyormuş. içimden iyi gelmesin amk daha rahat olurum dedim. büyük yanılmışım beyler sonradan anlayacaktım. onun yerine dükkanı yeğeni işletiyormuş daha çok. dükkanı açan da oydu. biraz sohbet ettik. adam son derece sevecendi. ilk müşteri kapıda gözükünce kulağıma eğilip tamam güldük eğlendik ama samimiyetimi kötüye kullanırsan sonuçlarına katlanırsın dedi. rasim ozan gibi haydaaaaa çektim amk.