tatlılarımızı yerken ben akif abi nerde diye sordum , ayten gülerek : yine işine gitti dedi . heralde ayten biliyordu akif abinin nereye ne için gittiğini çünkü imalı bir cevaptı bu . sonra konuşmamız devam etti . BEN : korkmuyormusun tek başına ? ayten : neden korkayım ki sen varsın yanımda dedi bu beni etkilemeye yetmişti beyler ilk adımı ben atmam gerekirken ayten bana yürümeye başlamıştı . hemen orda dudaklarına yapışıp pompalamak olmazdı tabi . ben : tabi canım ben varken kim karışabilir sana ? ayten : yani baksana şu vücuda duvar gibi maşallah diye hafif kikirdedi kadın resmen domalt dercesine konuşuyordu