8-9 ay geçmişti. beni yaralayan bir şey yaptı, düşüncesizce. konuşurken sert çıktım ve bir fotograf geldi telefonuma. bileklerini kesmişti. tamamen pişmanlıkla yaptıgını düşünmüştüm bunu. dil döktüm hastaneye yolladım. aradan biraz zaman geçtiğindeyse mazoşist olduğunu öğrendim. o da yalandı yani artık. kızmıştı, morali bozulmuştu ve zevk almak için kesmişti bileklerini. her gün kimlerle konuştugumu soruyordu, tek tek. kıskançlığı hastalık haline gelmişti. hemcinslerimle mesajlaşmamı bile istemiyordu. sadece onunla konuşucaktım ona göre.
bir çok olay yaşadık. bir çok anormal olay..
ayrılmak istiyordum. ileri derece kalp hastasıydı. bu da bileklerini kestikten bir süre sonra açığa çıktı. acil ameliyat dediler. ama paraları yoktu. yine destek olmak zorundaydım. üzüldüğü, sinirlendiği zamanlarda kalbi durabiliyordu, müdahale ile tekrar çalıştırıyordu doktorlar. bir kaç kez oldu bu. vicdan yaptım gereksizce. hazırlanmam gereken bir sınav vardı ünversite sınavı. ama her gün onun saçmalıklarıyla uğraşıyordum. ayrılmayı kabul etmiyordu gereksiz vicdanım. biraz da korkuyordum.