beni yoran hayata karşı son yazılarım

Ben bunları düşünürken hanfendi nihayet gelmişti beraber yürüyüdük çok soğuk konuşuyordum bu kadar soğuk hava nedeniyle anlayamadı heralde. ismi duyulmuş bir kafeye girdik. "Karşıma oturma" dedi "saçmalama yer varken niye dip dibe girelim?" dedim. Karşısına oturdum. Ben bir fincan çay söyledim o ıhlamur. Bana bakmıyor sadece şeker kattığı ıhlamur çayını karıştırıyordu. Ben acı konuşacağım için şeker atmamıştım zaten. Çayımdan bir yudum aldım ve başladım "bak eslem ben iyi bir insan değilim herkesi üzüyorum daha fazla üzülmemen için söylüyorum sana karşı gram birşey hissetmiyorum" dedim gözleri doldu ve ilk kez gözlerime baktı hiçbir şey görmedim hissetmedim "yalan söylüyorsun" dedi kabullenemiyordu. "yemin ederim!" dedim ve ekledim "benden daha iyisini bulmaya çalışmalısın bak hala arkadaş olabiliriz ama diğer türlü olmaz zor bir dönemdeyim çalışmam gerek" dedim ve çayımdan bir yudum daha alıp kalkalım dedim. O da zaten baya ağlamaklı olmuştu zaten. Hesabı öderken o da lavaboya gitti. Ben dışarı çıktım bir süre sonra geldi ilerledik.