beni yoran hayata karşı son yazılarım

Ertesi gün gibtiğimin okulunda yine elektrik yok müdür yardımcısı yok yoklama yok zil yok ama güvenlik var! O günlerde parmaklarımı gören neredeyse kimse olmamıştır çünkü elim hep yumruk hali hazırda bekliyordu bana bunu yaşatan herkesin ağızına geçirmek istiyordum ancak karşımda kimseyi göremeyince yumruğumu duvarlara vuruyordum. Ellerim kıpkırmızı eve dönüyordum vakit geçmiyordu. Ertesi gün nihayet dilekçem işleme geçmiş ama hala bir kesinlik yoktu ve ben risk aldım doktordan aldığım 3 günlük raporu okula verip tüm eşyalarımı kitaplarımı topladım ilk otobüsle ait olduğum yere biletimi aldım. Kimsenin haberi yoktu geldiğimden hatta yolda konuştuklarıma bile söylemedim.

"..aslında yollar daralıp açılmaz, sonuna da varmaz hiç bitmez.."
( https://www.youtube.com/watch?v=rBoPuIKMb9A )