istanbulun suyu yakın zamanda tükenecek

saat ilerliyor ve gittikçe heyecanlanıyorum. dostum polat;
-fazla ortalarda dolaşma müdürden azar işitmeyelim.
diyor ve beni mutfağa alıyor. burayı hiç sevmiyorum ikram ettikleri yemeği yedikten sonra bahçeye çıkıyorum. burada birde kuyuları bulunuyor. kuyu hakkında iyi düşüncelerim olmadığını söyleyebilirim burası benim operasyonumun odak noktası aslında. gece sonunda buraya da büyük darbe indireceğim.
mekan yavaş yavaş kapanış yapmaya başlıyor... müşteriler bir bir masalarından kalkıp evlerine belkide otellerine doğru yola koyuluyor. herkes iş yorgunluğundan bitap düşmüş ben kimsenin umurunda bile değilim. bu durum benim hoşuma gidiyor aslında beni fark etmemeleri gerek. çok geçmeden temizlik işlemleri başlıyor personel soyunma odalarına doğru gidiyor ve günlük rutin güvenlik birimi vardiya değişimi yapıyor ve son kontroller. heyecan bastırıyor en ufak hata bundan sonraki yaşamımı nezarethanede geçirmeme sebep olabilir...