-
1.
-1çoğu zaman 2 mahalle ötedeki 32 ekran televizyondan izlerdim annem ile beraber.
ben babama bir şey olur mu diye düşünür, annem ellerini açıp dua ederdi. hiç durmadan dua ederdi.
bazen de hülya teyze bize gelir, anneme umut verirdi.
böyle günlerde hep düşünürdüm ; "bize niçin bu kadar nefret duyuyorlardı ki insanları öldürüyorlardı ? tek sorun ırk mıydı ?"
bu sorunun cevabını hala bulamadım.