genelde bardak meybuz ya vişne ya şeftalili olurdu. saydam poşette ki mısır cipsleri 150 bin lira 1 çay bardağı açık çekirdek 100 bin lira. 50 bin liraya 2 sakız alınan zamanlar. gazete kağıtlarını okumak için değil siyah kablo borularına cephane yapmak için kullanırdık. bir taso için cips paketlerinin anasını giberdik.

mahallede kimin topu varsa kuralları onun koyduğu, bazen okuldan çıkışta 2 jeton alıp mustafa ve cadillac oynamaya çalıştığımız zamanlar.

o zamanlar güzeldi abilerimiz bakkala gönderir 1 milyona salam kaşar ekmek arası yaptırırdı bol malzemeli. üstüne birde soda içerlerdi.

kuru kuru kuşburnu yerdik, birde leblebi tozu çekme yarışı yaparken az öksürüğe yakalanmadık.

bir bin japon kaleyi bırakıp gider evden yarım ekmek 2 domates alır sonra dayanamazdı bizimle paylaşırdı. o gün can ciğer kuzu sarmalarımız her bayramda düşmanımız olurdu. paranın yettiğince alınan cephanelerle doldururduk boncuklu tabancalarımızı. akşam birde anneden dayak yerdik bu morluklar ne? diye.

en büyük derdimiz defterin kenarına çizemediğimiz şekiller ya da arabanın altına kaçan toptu. he bir de her seferinde topu kesen yan komşu saniye teyze.

ama intikam soğuk yenirdi her bahar gidip eriklerine dalar, gözü gibi baktığı nanelerinide çiğnerdik bilmeden. her seferinde annelerimize şikayet ederdi ama hep işi düştüğünde maltepe sigarasını bize aldırırdı. belki de kin tutmayı o yüzden hiç beceremedim. çünkü hep para üstünü bize verirdi. şimdinin bir sakız parasına alırdı gönlümüzü.

sonra bir şey oldu büyüdük. eğlence bitti.