beni yoran hayata karşı son yazılarım

Annem görmesin diye uyanınca küpeyi çıkarttım. Kot pantolon beyaz gömleğimi ceketimi kravatımı üzerime geçirip çıktım. Serviste küpeyi yine taktım. Normalde böyle birinin okuldan atılması lazım ama sadece kenara çekip uyarıyorlardı.

Müdürün konuşmasını dinlememek için dışarda bekledim okula geç girdim. Bayan hocanın biriyle merdivende karşılaştık "oğlum sen niye böyle geldin ama gerçekten yakışmış" dedi önce kızacak sanarken bu olay hoş olmuştu gazı alıp kaptırdım gidiyorum. Tuğçe de beğendi küpemi. Nilay mesaj attı o sırada. "Sende Teoman'ın Sus konuşma şarkısı var mı?" dedi "olmaz mı dur gelip atayım" dedim ve üst kata çıkmam için bir bahane oldu hiç kaçırmam gittim attım şarkıyı muhabbet dönmeye başladı nilay küpeme baktı gülüştük annemin tepkisini anlattım o sırada arya bize baktı bilmiyorum belki umrunda bile olmamıştır ama etrafımızdaki insanlar bize bakıyordu yine magazinde yerimi alacağımı düşünürken nilay "dedikodu sayfasını yapan kızı bulmuşlar" dedi. Kimmiş dedim "eslem" dedi. Benim hakkımda iyi şeyler yazan bu kız da kimdi? Akşam araştırdım resimlerden tanımaya çalıştım kıvırcık bir kız işte. Resimden iyi mi kötü mü anlayamadım. Sadece tanımak istedim.