ne kadar boktan bi dunya

kimsenin okuyacağını bilsem yazarım.
birilerinin beklediğini bilsem giderim.
... gidebileceğim bir yer olsa parkamı alır koşarım,
ellerimin kanayacağını da bilsem,
gözlerimin kararacağını da bilsem,
her sigaranın göğsümde söneceğini de bilsem, gelirim.
... sözlerin de beklediğim ruhu bulamıyorum uzun zamandır.
sesini ve nefesin duyamadığım içindir belki de.
günün birinde, göğün en üstünde nefes alacağız,
bıçak yaralarını sarıp içeceğiz, körlüğü ve sessizliği düzeceğiz.
ölümcül bir hastalık gibi seviyorum.
katilim ve tanrımın arkasında küfürler ediyorum.
sana ve sensizliğe.
... birilerinin çayı demleyip beni beklediğini bilsem giderim.
parkamı alır koşarım.
kalbimin en dibine inip eski bir aşkı çıkarıp bulutlara yükselirim.
oysa! kibrit kadar yanmayan bir ruhun var.