Bir anneden kızına...

CANIM KIZIM,
Yaşlandığımı gördüğün gün senden sakin olmanı
rica ediyorum ama her şeyden önemlisi neler
yaşıyor olabileceğim konusunda benimle empati
kurmanı rica ediyorum. Seninle yürüyüşe
çıktığımızda tekrar tekrar aynı şeyi söylüyorum ya,
bana 'anne daha 5 dakika önce aynı şeyi
söylemiştin" deme... Sadece beni dinle... Küçük bir
çocukken sana aynı hikayeyi defalarca okumamı
istediğin günleri hatırla... Banyo yapmak
istemediğim zaman kızma ve beni utandırma,
hatırla , sen küçük bir çocukken banyo yapmak
istemediğin için benden nasıl da kaçardın ve ben bir
bir tane bahane ile seni banyoya sokmaya
çalışırdım...
Yeni teknolojiler ve gelişmeler konusuna nasıl da
cahil kaldığımı gördüğünde bana kızma, biraz
zaman ver yeni şeylere alışmam için... Beni
destekle... Hatırla canımın içi, sen küçükken nasıl
da sen den beklenen pek çok şey vardı... Elbiselerini
giymen, doğru yemek yemen, saçlarını toplaman
gibi... Bana kızma... Sadece sakin ol...
Seninle sohbet ederken sık sık ne hakkında
konuştuğumuzu unuttuğumda kabalaşma,
sinirlenme... Unutma... Benim için en önemli şey
seninle olabilmek...
Yaşlı ve yorgun bacaklarım artık eskisi kadar hızlı
hareket edememeye başladığında, elimden tut tıpkı
ilk yürümeye başladığın gün benim sana elimi
uzattığım gibi...
O günler geldiğinde üzgün olma , üzülme... Sadece
benimle ol ve yaşlılık denen bu yola girdiğimde,
hayatımın sonlarına doğru bana tek gerekli şeyin
sevgi olduğunu unutma...
Ve ben birlikte paylaştığımız bu sevgi dolu zamanlar
için her zaman sana minnettar olacağım... Büyük
bir gülümseme ve kocaman bir kucaklama ile sana
söylemek istediğim tek şey seni ne kadar çok
sevdiğimdir canım kızım...