15 Ağustos 1999 saat 17:42 de komutanlığının Nazarlı köyü ile kayıtlı son iletişimi 5 dakikalık bir konuşmadır. Konuşma şu şekilde belgenmiştir.

Çağrı gönderen: Selin Tura, Nazarlı ilköğretim okulu Matematik öğretmeni.

Alınan: Semerkaya Jandarma Komutanlığı, Binbaşı Yavuz Bozkurt.

[Telefon Konuşması Başlangıcı]

Binbaşı Bozkurt:

"Semerkaya Jandarma Komutanlığı.."

[arkaplandan gelen bir cızırtı]

Binbaşı Bozkurt:

"Alo?? Alo?"

Selin Tura:

"Alo... alo beni duyuyor musunuz?"

Binbaşı Bozkurt:

"Evet , sizi duyabiliyorum hanımefendi, kiminle görüşüyorum?"

Selin Tura:

"Selin Tura... benim adım Selin Tura... Nazarlı köyünden arıyorum... Lütfen... Lütfen yardım edin... Lütfen... "

Binbaşı Bozkurt:

"Lütfen Hanımefendi sakin olun... Orda neler oluyor? Ne durumdasınız?"

Selin Tura:

"Geçen gece... geçen gece geri geldiler."

Binbaşı Bozkurt:

"Hanımefendi, sakin olun lütfe-"

Selin Tura:

"GEÇEN GECE GERi GELDiLER! HEPSi! HEPSi!"

[şahıs ağlamaya başlıyor]

Binbaşı Bozkurt:

"Lütfen sakin olun ve tane tane konuşun, kim geri geldi?"

Selin Tura:

[ağlayarak] "Herkes"

Binbaşı Bozkurt:

"Herkes mi?"

Selin Tura:

"HEPSi!! Hepsi ateşin içinden geldi... "

Binbaşı Bozkurt:

"Nasıl yani herkes? Herkes kim?"

Selin Tura:

"Oğlum... Dün gece oğlumu gördüm... Sokakta yürüyordu. Yanmıştı... Derisi yanmıştı, suratı simsiyahtı... yanmıştı yanmıştı yanmıştı... "

[şahıs yeniden ağlamaya başlıyor]

Binbaşı Bozkurt:

" Hanımefendi, dediklerinizi anlayamıyorum. Herkes geldi demiştiniz."

Selin Tura:

"SAĞIR MISIN APTAL HERiF? HERKES iŞTE! Ölen, kaybolan herkes... Hepsi geri geldi ve bizi arıyorlar... Bizim ismimizi çağırıyorlar. Bana seslendi
bana artık yürüyebildiğini söyledi, evin etrafında anne diye sayıklayarak geziyor. "Anne... Nerdesin anne?" ... Ona arabalardan uzak durmasını
söylemiştim. O benim herşeyimdi! Ona... "

Binbaşı Bozkurt:

" Şuan nerdesiniz? Güvende misiniz? "

Selin Tura:

"Diğer herkes gibi saklanıyorum... Dola... Dolaptayım. Kapıları kitledim, pencereleri kapattım. Bazıları onlara kapısını açtı. Allahım
çığlıklar, o çığlıklar... Kapıyı açanlara ne oldu bilmiyorum ama evlerini birden ateşler alıyor. Yanıyorlar sanırım... Canlı... Onlar canlı ca-"

[şahıs birden konuşmayı bırakıyor , ve yerini sessizlik alıyor]

Binbaşı Bozkurt:

"Hanımefendi? Selin hanım? Orda mısınız?"

Selin Tura:

[sessizlik]

"O.. o geldi... Camın önünde, içeri bakıyor...

[arkadan cam kırılma sesi geliyor]

"içerde... içeri girdi... "

Binbaşı Bozkurt:

"Selin hanım lütfen sakın ses çıkarmayın... Sakın ses çıkarmayın... Olduğunuz yerde kalın."

Selin Tura:

[ arkadan "Anne? Anne? Anne burda mısın?"]

içerde... o burda... [ şahıs sessizce ağlamaya başlıyor.]

[arkadan yere sürten ayak sesleri duyuluyor]

["Anne... anne nerdesin? Saklambaç mı oynuyosun?"]

[ayak sesleri yaklaşıyor ve hızlanıyor , ardından bir kahkaha duyuluyor.]

["işte seni buldum!"]

Binbaşı Bozkurt:

"Selin hanım!? Selin hamın?!"

[TELEFON KONUŞMASININ SONU]