ne kadar boktan bi dunya

üzerimde ki herşeyi ortaya döküp bir bira vermesi için barmen olacak huur çocuğuna yalvarır gözlerle baktım. beni daha fazla küfür ederken görmemek adına bomonti verdi. çakmağımla birayı açıp hızlı bir yudum aldım. bıyığımda kalan birayı elimle temizleyip etrafa bakındım. kutsal olan herşey ve herkes oradaydı sanki. elbette ki garip huurlar ve yaşlı adamlardan bahsediyorum. birahene birçok insana göre garip bir yerdir. sizler dışarıdan bakınca at yarışı oynayan, küfür eden, politika konuşan, hayattan nefret eden insanlar görürsünüz. evet,gerçekten bir çok insan öyledir.ama at yarışında kaybeden herkes birer Nietzsche gibi konuşur. hayattan bir beklentisi olmayan insanlar. aslında birahanler ve meyhaneler eskiden çok daha güzel yerlerdi. eskiden kasıt olarak yaşımın tutmadığı zamanlardan bahsediyorum. sırf meyhanede bir bira içmek için 2 ay boyunca sakal bırakır ve sesimi kalınlaştırırdım. birahanede sarhoş olmak kadar güzel bir his daha yaşadığımı hatırlamıyorum.bir keresinde 4 bira içip sarhoş olmuştum. ayakta zor duruyordum ve tek başımaydım. ayağa kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım.bir anda ayaklarımın kaydığını hissettim.yan masada rakı içen yaşlı huur çocuklarının masasına doğru düştüm ve rakılar döküldü. hayatım boyunca çok kavga ettim ancak o gün o yaşlı çakalla ettiğim kavgayı hiç birşeye değişmem. ağzımda ki kanın tadını ve ellerimde ki kanı başka birşeye değişemem.