dumanlı 1 5 senenin ardından

Bir yagmur yagdi seher vakti, sen oradasin alacakaranligimda..

Duvarlarda cizgiler var sokagin simsiyah kaldirimlari arasinda, nasil bir yer burasi ?

Siyah kaldirim mi olur hic ?

Pencerelerden bakan cocuklar yok burada, yuruyoruz.

Cok dar bir sokak burasi

Cakmagimi bi parlatip bi birakiyorum, son kez canimin acisini geciricem bu gece.

Olumu hatirliyorum her an, yuruyorum, hafif bi yagmur.

Sokagin bi basindan benle ates yuruyor, diger tarafinda bizim cocuklar arabayi sokagin girisine cekmisler

Kimse giremiyor, kim girebilir ?

Araba yanlamasina sokagi kapatmis, bizim tarafa dogru olan kisimda yerde dizleri ustunde o patron bozuntusu

Caninizi yakarim, sevdiklerime zarar vermeyin.

Neyzer, veysel, cengiz elemanin yaninda.

Gozlerine bakiyorum, bakamiyor.

Korkaksin.

Simsekler cakiyor, yagmur hizlaniyor.

Bir kenar mahallenin klagib sonu mu olacakti bu ?

-Pantolunun pislenmesin kalk ayaga, aligib degilsindir..

Bakiyor bana, ayaga kalkmaya calisiyor.

Neyzer omzundan bastirip bir yumruk salliyor sagindan.

Insanlarin duygulariyla bu sekilde oynuyordu cocuk, bu serefsiz.

Konusmak neye cozum ?

Atesin belinden silahi alip, donuyorum etrafinda.

Duruyorum. Ac agzini, ac.

Bir elimle saclarindan tutuyorum, bir elimde silah.

Gozlerinde korku var, goruyorum.

Korku gorunur mu ? Var midir bi sekli, semali.

Ah su insanlar, genelde cogu insan korkusuz sanar kendini

Oyle gostermeye calisir, hepimizin korkulari vardir biliriz bunu

Saklariz kendimizden, korkularimiz ortaya cikarsa basitlesecegimizi dusunuruz.

Hayalimizdeki o adama burunmeye calisiriz, herkesin korktugu herkesin sozunu dinledigi

Herkesin abi dedigi, herkesin sevdigi, alttan alta kiskandigi.

Kiskanilmak bile cogu insanin hosuna gider aslen..

Gariptir bu insanoglu

Oyle ruyalar goruyorum ki bu aralar, bi cok kotu bi cok mukemmel.

Bi uyanmak istiyorum, bi hic uyanmamak.

O yari olu halimiz cok sey anlatir aslen.

Nerede kalmistim ?

Verdigim sozler vardi, ne saclarimi kaziyacagim, ne silah tasiyacagim.

Ne gozlerim moraricak..

Aldim atesin belinden silahi

Dayadim agzina elemanin..

Yagmur bir hizlanip bir yavasliyordu, garipti.

Telefonum calmaya basladi, amcamdi..

Napiyorsun dediginde ne diyecektim ?

Kapanana kadar bekledim..

Tekrar ariyordu, acmaliydim, ya sevdiklerime zarar geldiyse ?

-Oglum neredesin ?

• Arkadaslarlayiz amca, oturuyoruz, hayir mi ?

- Oglum bulduk, uzaklas her neredeysen

• Kimi buldunuz amca ?

- Uzaklas oglum ora...

Silah sesi duyuldu bir el..

Cok dar bir sokakti, bana mi gelmisti mermi ? Bilmiyorum

Ates, cengiz dedi. Vurulmustu.

Burun kanamam basladi o lafi duydugum gibi, kitlendim. ani duygu travmalari sebep oluyormus buna

Hareket edemiyordum, bi apartman duvarina yaslanip yere birakabildim kendimi.

ikinci mermi sesi geldi, nereden geldigini gormuyorduk, yagmur hizlanmisti.

Kalkmaya calisiyordum, ayaklarimda guc kalmamisti, kalkamiyordum, nasil bir sey bu ?

Elimdeki silahi mermi sesinin geldigi yere dogrulttum, ates edecek mecalim yoktu.

Atesle veysel cengizi arabaya tasiyip, o patron bozuntusunu arabaya tikmislardi.

Neyzer beni sirtlamaya calisiyordu ates geldi hizlica, arabaya binmistik

Vucudum kendine geliyordu, acilmistim biraz, yan kapiyi acip bir el ates ettim, bir amaci yoktu aslinda

Gordugum birisi yoktu.

Zaten ust uste ates edilmiyordu, sanki korkutma, goz dagi vermekti mesaj.