ne kadar boktan bi dunya

bir banka oturup hayatımı düşündüm. öylece oturup, neden bu kadar taktan ? diye sordum kendime. gençliğimi ve ellerimi düşündüm. seviştiğim her kadını, içtiğim her sigarayı ve yüzümde hissettiğim her yumruğu düşündüm.

... bir bankta oturup öylece düşündüm. neden her tak elimde yarım kalıyor ? diye sorum ceketime. tanrıya kızmak ve onunla tartışmak için geçerli sebepleri buldum.her terkedilişimi ve her ayrılığı düşündüm.her yarım kalmışlığı ve her yaramı sordum. ikinci çoğul şahıslara küfür ettim.her pisliği ve her gecemi düşündüm.

... bir kadın nasıl yok ederdi tüm hayatı. işte onu düşündüm. birayla konuştum bir süre. alamadığım cevaplar sinirimi bozdu.her politik yalanı ve her bulutu düşündüm.her idamı ve her kurşunu sol yanımda hissettim. peki neden ? oysa ben hiç fiilen idam edilmedim.

... o bankta oturdum ve düşündüm. öylece oturup sigaramın bitmesini düşündüm. sahili izleyip, siyah dumanları üfledim ciğerlerimden. kanımı ve yarınımı, arınmamı ve her ciks konusunu düşündüm. dürtülerime karşı geliyor ve kendimi şarkılara boğuyordum.

,o ıslak bankta oturup neden ölmediğimi düşündüm ? o bankta oturup parasızlığı düşündüm. Rashid Behbudovu düşündüm nedensizce. pink floydu ve saf sesleri düşündüm.bir bardak çayı ve uzaklara bakışını düşündüm. sevişmeni-başkası ile sevişmeni-düşündüm.bir anda dudaklarımın kanadığını fark ettim. başkasını sevdiğini düşündüm.