beni yoran hayata karşı son yazılarım

9. Sınıfta anlatmaya değer bir olay yaşamadım normal bir insandım hani derslerine çalışan etrafıyla pek ilgilenmeyen basit biriydim kimse ilgimi çekmez kimsenin ilgisini de çekemezdim. Ha melisi unutmayalım melis serviste arkasına oturduğum kız. Bizim sınıfta değildi bir yan sınıftaydı hergün okula aynı servisle gitmemize rağmen hiç konuşmamıştık. Serviste herkes telefon numarasını yazarken onun numarasını almıştım. Birçok sms sonrası yanlış hamle yapıp kıza ondan hoşlandığımı söylemiş ve sanki çok kötü bir şey yapmışım gibi sen kim oluyorsun diye tepki almış; "Neden ki senden hoşlanmak için önemli biri mi olmak lazım asıl sen kim oluyosun?" diyememiştim. Sene böyle biterken ne olduysa o an oldu bizim sınıfın kapısının önünde daha önceden varlığından haberdar olmadığım bir kız vardı. Duvara yaslanmış tatlı tatlı gülümsüyor ileri geri sallanırkende botlarının püsküllerini sallıyordu saçma bir mutluluk oldu içimde iki üç kere sınıftan çıkıp hissettirmeden ona baktım. Nihayet sene bitti ve sınıfların karılacağını bildiğim için kendimi pekâlâ pek alıştırmadığım arkadaşlarımın çoğundan ayrılacaktık insanlar gipimde değildi.