sıradışı yeteneklerimizi yazıyoruz

100-150 metreden bi şarjörü hiç karavana atmadan bi ağaca saydırabiliyorum. 3 kere denedik, her seferinde de gidip delikleri saydık, karavana yok.

normal insanlarınkinden 1.5 kat daha büyük akciğerlerim var ve göğüs kafesim geniş. bu sayede iri ve kalıplı olduğum halde bigiblet yarışlarına katıldım 2-3 sene. o zamanlarda yaptığım antremanlar bacaklarımı aşırı geliştirdi, leg press'de 550 kiloyu gördüm.

3 yaşımda kendi kendime okumayı öğrendim. nasılını hatırlamıyorum, sanki hep biliyo gibiyim. okumayı bilmediğim, yazıların anlamsız geldiği salak zamanlarımı hatırlamıyorum. ve şu an aşırı hızlı okuyorum. misal, 11 sene önce ilk öss'ye girdiğimde 3 saatlik sınavı 1 saat 20 dakikada bitirip iyi bi üniversiteye yerleşmiştim.

birine verdiğim değer ile onun hakkında hafızamda tuttuğum ayrıntılar doğru orantılı. lisede aşık olduğum kız hakkında hemen hemen her ayrıntı hala aklımda. ev telefonu bile ezberimde. ama gel gör ki ilk gibtiğim kızın adını bile hatırlamıyorum.

genellikle günde 1 öğün yemek yiyorum, onda da 1 tabak bişey yiyip geçiştiriyorum. gün içinde bikaç bardak kola falan içiyorum. bi de ilk uyandığımda kahve içiyorum. ama çok sevdiğim bi yemek olduğunda da 3 kişilik yiyebiliyorum. 1 büyük boy dominos pizza'yı bitirdikten sonra hatunun yarım kalan orta boyunu da bitirmiştim, inanamamıştı.

şınav çekemiyorum, ama benden daha uzun nofrost buzdolabını sırtlayıp 8 kat yukarı taşımışlığım var. beden gücüme kıyasla kollarım güçsüz. ama el ve bileklerim yeterli, sabah 10'dan akşam 6'ya kadar sadece 2 kere 5-10 dk ara vererek masaj yapabilirim.

kendime yakıştıracak şekilde giyinmem için pahalı şeylere lüzum yok. ayakkabı hariç üstümdekilerin tümünün toplamı 20 liradan daha ucuz olabilir, ve gayet de şirin görünebilirim.

he, kulaklarımı sallayabiliyorum. kımıldatmak değil, bildiğin sallıyorum. kafa sabit.