bitkinlik

Milletin okurken caninin gibilip okuyunca bosluga dusmekten korktugu entrylerime boslugumda girmeye devam ediyorum.

Aslinda pek soylenecek soz yok. Yapilmasi gereken seyler var her seyin bilincinde olur insan ama bile bile yapmaz, sonuclarini da goz ardi eder. Neden yapmaz onu alikoyan sey nedir?

Sevgiliyle saatlerce konusur insan ama is yarim saatlik sorumluluga gelince o yarim saat yarim yila donusur. Aksama kadar bombos yatar, ama o isi yapmaz. Ertesi gun de keske yapsaydim diye hayiflanip ayni halti tekrar yer.

Aklima yeni bir sey geldi. Belki de olanlari degil de olmasi gerekenleri yazarsam bazi seyleri degistirebilirim. Tekrar deneyelim.

Tipki gerektigi gibi sorumluluklarini yerine getiren insan neden hala mutsuzdur? Neyi ekgibtir? Gerektigi saatte uyanir, kahvaltisini hazirlar, sorumluluklarink yerine getirmeye baslar, ve her anda arkadasina karsi olan sorumluluklarini yerine getirir, aksam yemegini hazirlar gunluk islerini oldugu gibi halleder ve basari hissinin verdigi gururla yorgunluguyla yataga uzanip yatar, o gune gozlerini iyi geceler dileyerek kapar.

Bu icindeki huzursuzlugu gidermeye yeterli olabilir mi? Yoksa ac oldugu icin daha fazlasini mi ister? Daha fazla is daha fazla sorumluluk daha fazla basari daha fazla tatmin. Veya basarisizlik halinde buyuk bir yikim.