bir valsarith kalesinde hüzünlenirken

7 - sitem dolu rüzgarlar;

Soğuk Şövalye

Kılıç, kan ve aşk uğruna harp
Çelik zırh içinde donuk bir kalp
Bakışların sınırda bekleyen iki muhafız
Ruhuna giden yol soğuk ve sarp

Parlak saçların yorgun düşmüş
Elinde eski püskü zafer kadehi
Sesin kadife tonunda bir ilahi
Kahır naraları atıyorsun yollarda

Bazen isyan, bazen memnuniyet
Aradığın hazine güven ve samimiyet
Lakin başaramaz içindeki soğuk şövalye
Ve sessizce diz çöker kaderine;
Kumral tenini kavurur elem dolu ebediyet

Buğulu gözlerini diktiğinde sen,
Ejderlerin alevleri söner cehennemde
Damarlarındaki kaos bir zehir misali bedeninde
Onu ümit ederek ölüyorsun sen
Beni de öldürüyorsun
Herkesi öldürüyorsun soğuk şövalye…

Gecen gündüzün düşüncelerinde ilahlaştırdığın sevdan
Hayalinde yarattığın yalan ağlarla örülü küçük dünyan
Yapmacık sevgiler, iğrenç tutkular ve hazlar
Karanlık geçmişinden kalanlar ey güzel şövalye;
Bozgun, acı ve hiç uğruna verdiğin o büyük savaşlar…