sanırım bu son hikayem

Gururum ağır bastı geri dönemedim o an yanına. Ben önden melis arkamdan sınıfa doğru ilerliyoduk. Sonra, okulun ilk günü tanıştığım 5 kızdan 3 ünü gördüm. Kendi sınıflarının önünde muhabbet ediyolardı. beni görünce, aaa münürr geliyo diye bağırıp gülüştüler. Be dıbını gibtiklerim ne bağırıyonuz dedim içimden, münür gibsin zütünüzden.
sonra yanlarına yaklaşıp naber falan diye muhabbeti başlattım. Melis, yanımızdan kıskanmış bi şekilde bakarak geçince, kızları allahın gönderdiğini anlamıştım.
Bütün şansımın bittiğini sanırken, o kızlar melise muhtaç olmadığımı göstermişti. Tam bi popiydim amk. Aslında huurlar benimle taşak geçiyordu ama önemli olan melisin gözünde görünenlerdi. Melis sınıfa girdikten sonra, ulen sinan akçıl dinleyen gavatlar bi daha münür diye
bağırırsanız ağzınıza sıçarım sizin kasten yaptığınızı biliyorum diye tepkimi gösterdim. adı canan olan azmanat, ağzını topla bin kurusu diyerek ayakkabıma yandan bi koydu, yerlerde kayganmış dıbına koyayım takla atıcam sandım. yanlamasına yere kapaklandım. bi kahkaha daha attılar,
tam bi zavallısın gibi sözler eşliğinde uzaklaştılar. züt kemiğimi yere vurmamdan dolayı canım çok yanmıştı.
dıbına kodumun şişkosu allah belanı versin diye bağırdım arkasından gözü yaşlı.