17 yaşında yaşadığım orospu komşu olayı

kız allahtan anlayışlı bi şey çıkmıştı. ben kitlendiğimde terslememişti öyle. başka kız olsa çoktan "niye selam verdin" tarzı gibi şeyler bile söylerdi kesin. neyse ben bunları düşünürken derin bi nefes aldım. lan umut sen neler yaptın şu yaşdıbına kadar, bi kızı mı etkileyemiyceksin dedim. ulan bi özgüven geldi. kıza direk dedim "gizem seninle biraz konuşabilir miyiz". bi anda suratıma baktı, kafasını hafiften çevirdi (vaaaay manasında çevirme) "uu, tabii" dedi. ulan kim söylettiriyo bunları bana bilmiyorum ama, kıza dedim "gizem ben seni biraz daha yakından tanımak istiyorum". kendi kendime oha dedim bildiğiniz. yani bildiğiniz ooohaa dedim. kız hiçbi şekilde terslemiyo "tabii canım neden olmasın. nerden başlayalım" dedi. ben çıldırıyorum. kafam iflas etti. ama hala aklıma kelimeler, sorular gelmeye devam ediyo. kıza dedim "nereliydiniz siz", dedi "bursa". "bende malatya" dedim. sonra diğer soruya geçtim "nerde oturuyosun sen?" kız "filanca yerde" diye cevap verdi. bende filanca yerde oturuyorum diyip "yakınmış ya, çok sorun olmaz aslında" dedim. sonra kız "evet bende düşündüm şimdi ne güzel yakın, sorun olmaz". hayatımda hiç gelmemiş bi özgüvenle kıza "sorun olmaz derken neyde sorun olmaz, nası bi mesaj stili bu, ben alamadım" dedim gülerek. kız bi anda gülmeye başladı kafasını çevirdi "yaa pardon" dedi. sonra "yanlış anlama" dedi. bende dedim "yanlış anlama derken, o zaman ben gidiyim" dedim. kız sonra "ya hayır tamam yanlış tabir kullandım orda" dedi.

ulan böyle böyle sohbet uzadı gitti. nasıl konuşuyorum o an ben bile bilmiyorum...