17 yaşında yaşadığım orospu komşu olayı

amcama anlatmadım o akşam olayı. yüzümdeki kızarıklık zaten yok olmuş...

sabah gittim okula. beni geçen olan olayda görmüş kızlarla hiçbi şekilde bakışmadım. sıramda sessiz sakin oturdum dersi dinledim. yakın arkadaşlar zaten olaydan haberdar kimsenin yanıma gelip konuştuğu falan yok. sanki kaybedicek bi şeyim yokmuş gibi yaşıyorum. teneffüs zilinde arif cenk ben kaan bi araya geldik. okulda turluyoruz. gizemi tek başına dışarıyı izlerken gördüm. ulan fırsat bu fırsat dedim. bizimkilere dedim "gaz verin bana gidicem konuşucam kızla" bizimkilerden hiç beklemiycem bi gaz geldi. harbi bende de bi özgüven oluştu. başım dik, bakışlar sert gittim kızın yanına. "meraba" dedim canlı bi sesle. ulan kızın yüzü gülmeye başladı bi anda, çok tatlı şekilde sessizce "merabaaaa" dedi. lan o meraba diyişine öyle bi ölmüşüm bi anda kitlendim bi şey diyemedim 3-4 saniye. baktı öyle bön bön yüzüme. sonra hemen "naber nasılsın" falan dedim. kız "iyiyim işte teşekkür ederim seni sormalı" dedi. bende "nolsun aynı işte" dedim. dıbınakoyum o kadar özgüvenli gitmişim kızın yanında kitlenip donup kalıyorum. kız farketti zaten nası bi heyecanda olduğumu. bizimkilerin zaten arkadan bana bakıp attığı kahkahalar duyuluyo. içimden zaten diyorum kendime "umut bu kızı unut" diye. sonra kız bi anda "heyecanlı görünüyosun" dedi. ulan bende nerden dediysem "bi sonraki ders maçımız var ondan böyleyim" dedim. beden dersi de yok bizim o gün. ulan neden dediysem, kız dedi bi sonraki ders bizim beden dersi, izlemek isterim seni...