sanırım bu son hikayem

Ben suphi canavarını izlerken büyükbabanem kızların yanına gitti ve kızlarla anlam veremediğim bi diyaloğu başlatmış oldu. Kızlar büyükbabanemi çok iştahlı dinleyip, sürekli gülümsüyolardı. Çok şaşırmıştım. Ne konuştuklarını çok merak ediyodum ki büyükbabanem, münüüürrr diye seslenmeye başladı. Öyle seslenince, bana ismimi veren rahmetli babaneme bi kez daha sövüp kafamı yere eğdim. Duymamazlığa geldim.
Kızların gülümsemeleri münürrrr den sonra birden patlak verdi kahkahaya dönüştü dıbını gibeyim.
Suphide la senin adın münür mü diye dürtmeye başladı gavat. Gerçeklerden kaçamadım suphiyide yanıma alıp kızlara doğru yürümeye başladım. Büyükbabanem suphiyi görünce çantasını suphiye verdi sen kapının oraya git biz gelcez birazdan diye gönderdi. Suphide garibim pis bi gülümsemeyle teşekkür edip koşa koşa kapıya doğru yol aldı bi yandan da çantayı kurcalıyodu poğaçaları gümletmek için.
kız falan kalmadı aklında aç köpeğin. Büyükbabanem kızların bizden soğumaması için ilk izlenimin değerini biliyordu ve suphinin ağız kokusu yüzünden zaten az olan şansımızın bitmesini istemiyordu. Ah ne zeki kadın büyükbabanem.