olum ağlayacağım çok az kaldı

ertesi gün arkadaşlara kızdım. sövdüm ağız dolusu. özür dilediler.
ne bilelim olm belki iyi olur diye düşündük dediler.
o hafta esmayı okulda stajda çarşıda pazarda hiç görmedim.
sonraki haftalarda sık sık gördüm ama ne o ne ben bakışları yakalayabildik.
o baktı. baktı baktı baktı. kafasını çevirdi. ben baktım. baktım baktım baktım.
kafamı çevirdim. o baktı. hissediliyor.

günlerce düşündüm durdum. acaba şimdi gidip seni seviyorum
ölüyorum lan senin için desem.
yine eskisi gibi olabilir miydik ?
sıfırdan başlar mıydı ?
ama cesaret edemedim. zütüm yemedi beyler.

ama bir şeylerde yapmak lazım geliyordu.
ulan seviyorsun, o da seviyor işte daha ne?
diyen olabilir. ama işte olmuyor. basit ama bir o kadarda karmaşık.
karmaşık hale getiren sürekli düşünmek. acaba şöyle mi olur?
acaba böyle mi olur ? bunlarla cebelleş dur. nitekim öyle de oldu.
üzerinden hatırı sayılır bir zaman geçti bunların.

zaman geçti. 1 hafta sonra esmanın doğum günüydü.
hediye falan alıp hepi börtdey tu yu demeyecektim.
olur mu lan öyle. dengesiz miyiz aq.