0
Binlerce yıllık kültür ne olduğunuzu karanlıklara gömmüş ve Sizi birer egoist olmadığınıza, bizzat birer idealist (“iyi insan”) olmak için yaratıldığınıza inandırmıştır. Silkinin ve atın bunları kendinizden! Size Sizi unutturan özgürlüğü “kendinizi inkâr ederek” aramayın, bizzat Kendinizi arayın, birer egoist olun, her biriniz her şeye muktedir bir Ben olun. Daha açıkça: Kendinizi yeniden tanıyın, görün gerçekten ne olduğunuzu ve ikiyüzlü uğraşlarınızı bırakın, bırakın olduğunuzdan farklı biri olduğunuzu sandığınız şu budala düşkünlüğünüzü. Size ikiyüzlü diyorum, çünkü hepiniz binlerce yıl boyunca hep birer egoist kaldınız, ancak uyuyan, kendi kendini aldatan ve kaçık egoistler. Siz kendi kendinizin işkencecileri ve eziyetçilerisiniz. Hiç bir din bugüne kadar bu ya da öte dünyayla ilgili vaatler vermekten (“uzun bir ömür” vb) vazgeçmemiştir; çünkü insan ödül müptelasıdır ve “bedavaya” bir şey yapmaz. Peki ya hiç bir ödül beklemeden, “iyilik adına iyilik yapmak”’a ne demeli? Sanki bahşedilen tatmin de bir ödül değilmiş gibi? Demek ki dinin temeli de bizim egoizmimizdir ve din - bunu sömürmektedir; ihtiras örneğini düşünürsek, tek bir ihtirasımızın tatmini için diğer ihtiraslar boğulmaktadır. Bu, aldatılan bir egoizm görüntüsüne sahiptir: Kendimi tatmin etmediğim, sadece bir ihtirasımı, örn. mutlu olma içtepisini tatmin ettiğim bir egoizm. Din Bana -“en yüksek ödül” sözünü veriyor; bunu elde etmek için diğer isteklerimi dikkate almıyorum artık ve onları doyurmuyorum. – Sizin tüm faaliyetleriniz ve uğraşlarınız kendinize itiraf etmediğiniz gizli, kapalı, saklı egoizmdir. Ancak kendinize itiraf etmek istemediğiniz, kendinizden saklı tuttuğunuz yani apaçık ve zahir olmayan ve bu nedenle de bilinç altında olan bir egoizm olduğu için, egoizm değildir; bizzat kölelik, hizmet ve kendini inkâr etmektir. Siz egoistsiniz ve egoist değilsiniz, çünkü egoizmi inkâr ediyorsunuz. En fazla egoist göründüğünüz yerde de “egoist” sözcüğüne nefret ve aşağılama kılıfını geçirdiniz.
Almanca aslından çeviren; H. ibrahim Türkdoğan