1. 1.
    +1
    @12 gibtir git dıbına kodumun. neyse devam edelim. gözlerine bakıyor o adamın alabildiğine karanlık, ıssız. sanki insanın hayat enerjisini bedeninden alırcasına... sabah ezanının ürkütücü sesi yükselmeye başladığında tozla buz oluyo adam ve dedem iyileşiyor. ayağa kalkıp tam odadan çıkacakken bir el omuzuna dokunuyor. züt deliğinde tonlarca baskı hissetmiş ve o an acıdan bayılmış.
    ···
   tümünü göster