anlatmam lazım beyler yetti artık

Ağlayarak geçen o gecenin sonunda gözlerimiz kan çanağı gibi olmuştu. tatil öncesinde plan yapmıştık birlikte bir kaç yere gidecektik ama hiç gücüm yoktu. yıkım olmuştu benim için.
kahvaltıyı odaya söyledik.ve hiç konuşmadan bitti kahvaltı. hiç unutmuyorum tv de müzik kanalı açıktı perdelerimizde kapalıydı. sanki 2 sevgiliden ziyade evinden cenaze çıkmış bi aile gibiydik resmen. feridun düzağaç alev alev şarkısı çıktı ki sözleri bir kez daha gözlerimin dolmasına yetti.ama kısa zamanda engel oldum ağlamaya. yeteri kadar ağlamıştım zaten. güçlü bi adam profili çizmem gerekiyordu çünkü. yakışmazdı.

Bugün ne yapacağız diye sordu.Ben bilmem sen bilirsin diye geçiştirdim isteksizce.En samimi arkadaşlarından biri bizim olduğumuz yere yakındı.bi kere bahsetmişti ama ona söz vermiş
görüşürüz, senide tanıştırırm demiş ,gitmezsek ayıp olur diye söyledi. ısrar ettirmeden kabul ettim, istemsizce gittik.

Kız farketmiş olacak ki size birşey mi oldu diye sordu, zaten öyle ortamları sevmem ,üstüne bu yaşadığımız şeylerden dolayı uzaklaşmak için benimde burda eski bi arkadaşım var onla görüşeceğim ,şu saatte seni gelir alırım burdan siz rahat rahat konusursunuz diye ayrıldım. kendimle başbaşa kalmak iyi geldi