anasının amı bir hayat

Sınıfta her şeyin benim tarafımdan yapıldığı, hocalara karşı binliklerin, kapı kırmaların, gırgır şamataların, ders asmaların, organizasyonların, herşey ama herşeyin. Hani vardır ya zengin binleri, kızlar etrafında dolanır, diğer züt herifler de yalakalık yapar bişeyler koparabilir miyim diye? Aynı işte. Ama tek farkımız o kadar zengin değildik. Ama insanlara kattığım enerji, her dakika yüzlerini, yüz hatlarını ağrıtacak kadar sırıttırma yetisi beni onlara benzetiyordu.
Ama yukarıda da söyledim, insanlar huur çocuğu. Herkes herşeyden faydalanmaya başlar olmuş. Her zaman çağrıldığın, her fırsatta görüşmeyi isteyen arkadaşlarının bir zaman sonra sadece onları mutlu ettiğin, güldürdüğün için çağırdıklarını öğrenince anlıyorsun bunu mesela.

Şöyle bir yazı vardı bir resimde, şimdi onu bulamadım ama belki yazıyı okuyanların hafızasında canlanır o resim.
Tam olarak da buydum ben bir zamanlar..

Komik insanlar:
- Sizi hep güldürürler,
- Komiktirler,
- Her zaman yanınızda olur, size destek olurlar,
- En iyi arkadaşınız, kankanız olurlar,
- Hep gülerler,
- Dertleri yokmuş gibi davranırlar,
- Ve dertleri olduğunu birisi fark etmeden ve sormadan dertlerini anlatmayacak kadar naif ve utangaçtırlar aslında,
- Bu yüzden dertleri yok sanırsınız ve sormazsınız bile,
- Yalnız kalırlar,
- Çünkü çoğu insan onlarla moral bulmak, gününü değerlendirmek, gülmek veya eğlenmek için konuşur,
- Ertesi gün kimsenin aklına bile gelmezler,
- Bunun farkına varırlar, hayattan soğurlar, acı çekerler ve mutluymuş numarası yapmaya devam ederler.
- Nerden mi biliyorum? Ben de o komik insanlardan biriyim