-1
s.a. panpalar durumum kötü hayattan zevk alamıyorum kendimi soyutlamaya çalışıyorum sürekli... öncelikle yaşım 21. 3 erkek çocugu olan bi ailenin ferdiyim annem ve babam ben 10 yaşındayken ayrıldılar sebebi babamın bi huuryla yatıp kalkmasıydı emekli olup parayı orda burda yedi sonra bastı gitti şehirden şuan başkasıyla evli. ordan bi sıkıntı oluşmaya başladı kafama çok takmıştım herşey orda başladı.. ondan sonra abilerim o huuryu bulup kaçırdılar buna bi güzel dayak atıp öldü diye bırakmışlar mahkemesi daha yeni bitti ceza almadılar ama 10 ay içerde kaldılar.. abim kadar hatta daha çok sevdiğim bi abim vardı int cafe işletiyordu hergün onun yanındaydım onu sokak ortasında döner bıçağıyla öldürdüler vs... kendimden bahsetmem gerekirse ben sanıyorum ki kendini akıllı zanneden bi aptalım evet, artık bu kanıya varmaya başladım. bizim mahalle varoş bi yerdi ama annem ve babam çalıştığı için özel okula yolladılar ilköğretimde. anlayacağınız her ortamdan arkadaşlarım oldu ama arkadaş çevrem çok tutarsızdı şu hayatta gerçek bir dost sahibi olamadım, olamamışım. gerçek dost bildiklerimin hepsinin bana karşı yanlışını gördüm. abilerim evlendikden ve babam gittikden sonra liseye başladım. lisede bi yakın arkadaşım vardı furkan, çok iyi birisiydi onla geçirdik ama lisede yemediğim tak kalmadı okulu ben karıştırırdım müdürün önünde arabayla 0 çizdim tüm okulun önünde ordan çıkarımınızı yapın işte övünülecek bişey değil bu binlikler ergenlik sonuçta ama okulda bi şeklim vardı sevilip sayılıyodum yani. sonra ben raple uğraşmaya başladım ve o çevreden arkadaşlarım oldu okulu boşladım 3. 4. sınıfta hep bu arkadaşlarla takıldım. bi arkadaşım vardı dost bildiğim memleketteyken baya sıkı fıkıydık hergün beraberdik. sonra ben üniversiteye gittim memleketten bi kızla konuşmaya başladım o kızın arkadaşlarıda benim arkadaşımın arkadaşıymış. benim vasıtamla tanıştılar memleket çok şerefsiz dolduğu için dedim en azından bişey olursa arkadaşım müdahale eder benim yerime. sonra bu kızla ayrıldık ve 2 hafta sonra kardeşim dediğim o hurr çocuguyla çıkmaya başlamış tabi beni doladılar falan gidip kesicektim ikisini hatta gittimde ama yapmadım işte amk aklıma annem geldi her seferinde. kısacası arkadaş ortamım çok bozuk insan ilişkilerim çok bozuk. geçenlerde 1 ay acentede çalıştım ve 2 acente benim yüzümden birbirine giriyodu nerdeyse... o acentede de bi abi var muhabbeti kurmuştuk bu konular hakkında konuşuyoduk benim moralim çok bozuktu ben bişeye sıkılınca titreme falan gelir 1 ay tedavi gördüm yine başladı bu aralar. neyse abi bana dedi senin problemin sende liderlik ruhu var fakat otorite kuramıyosun yani 'kişiliğinle karakterin çakışıyor' dedi. bende düşünmeye başladım ve olabilir diye düşündüm. şunda üniversiteyi açıktan 4 yıllık okuyorum ve iştende çıktım evdeyim hergün pc başında müzik oyun vs atıyorum ama bu durum beni sıkıyor, bi yandan da rahatlık mı batıyor diyorum bu durumda şu yüzden herşeyden sonra gibtir et dedim ve bi yanım gibtir et diyor diğer yanım etme. ama insanın 1 kalıcı dostu 1 kalıcı arkadaşı olmaz mı amk onuda geçtim abartmıyorum +40 sevgilim olmuştur fakat hepsi hayal kırıklığı önceden hep çakar geçerdim şimdi son 5 ilişkimde ciddi düşündüm hepsi ağzıma sıçtı işte benim durumum bu panpalar yardım edin lann soru sormaktan çekinmeyin lütfen burası anonim olduğu için bu kadar çok anlatabildim kendimi yoksa dediğim gibi oturup dertleşeceğim bir insan bile yok son çarem sizsiniz olm...