dumanlı 1 5 senenin ardından

-Sana ihanet etmiyorum.

-Duyuyor musun beni ?

Oda da volta atiyordum es zamanli.

Elimde cakmagim, carpip carpip duruyorum, yakmiyorum tamamen, yakarsam ates alir.

Sidelyamin fotografina bakiyorum cuzdani aralayip,- bakma lan bana- diyorum

-Olumu hatirlatiyorsun her an bana, niye ha ?

Ah su gozlerim..

- Duyuyor musun beni sidelya ? ihanet etmiyorum sana, anliyor musun ? Duyuyor musun ?

- Beni bunla yargilayamazsin, anliyor musun ha ?

- Cevap ver, gel yine.

- icerim sidelya, tekrar baslarim, saclarimi kazirim, morartirim bu gozlerimi, eski gunlerdeki o pis adam olurum.

-Yanlis yaparim sidelya, ihanet etmiyorum sana bunu anla.

- Sen demedin mi ha ? Sen demedin mi basla diye, senin hayatin bu diye ?

- Seni anlattigim cocuklar deli diyorlar bana, 'birak abi artik' diyorlar.

- Ben yine seni birakmadim, sadece dedigini yapiyorum, bi kapi araliyorum. Anliyor musun ?

Cildiriyordum artik, kafamda sadece ona bunu nasil yaptigim vardi.

Halletmem gereken bir ton sey var ve hicbiriyle ilgilenemiyordum adam gibi.

Uyumam gerekliydi.

Sabah Atesin actigi telefonla uykumun kapilari aralaniyordu.

Dayinin mekana gectigimde bizim cocuklarin hepsi oradaydi.

Bu sahneler, ozlemistim herhalde.

Askerden gelen dostlarim bu masadaydi, ayni sofradan uzun zamandir yiyemedigim dostlarim da.

Donmustuk, bizdik, beraberdik.

Neyzer, Atesle makara yapiyordu bir yandan hala cayi sekerli iciyorsun diye.

Gulebiliyorduk, halletmem gereken bircok sey vardi ve ben bu cocuklari

tekrar belalarin arasina sokmak istemiyordum.

Dostumdu lan benim onlar, seviyordum onlari

Ama bu konular yuzunden aramiz aciliyordu, onlari hep olaylarin disinda birakmak isteyisim yuzunden..

Biz olmayi istiyordu onlar, dogru olan buydu hepimiz icin.

Ates, neyzer, veysel, askerdeyken kardesini kolladigimiz cengiz.

Ahmet, serkan..

Ve daha sizin ismen tanimadiginiz ama beraber mucadele verdigimiz dostlarimiz

Kahvalti boyunca ferhat ve adem vardi aklimda.

Bu cocuklara destek olacaktim, bilecekler bunu anliyor musun cocuk ?

Disarida bizi kollayan unutmayan biri var diyeceklerdi.

Disari ciktiklarinda, guvenebilecekleri bi liman olacakti, ben arkalarinda olacaktim.

Ferhattan gibayetci olup hapis hayatinda bile ona her gunu zindan etmeye calisan o patron bozuntusu

onun biletini kesecektim. Sakin bana kiz paraya taptigi icin o lavuk bunlari yapmaya yuz buldu demeyin.

Erkegin karakteri yok mudur ? Evli veya nisanli birine nasil goz koyabilir insan ?

Bu senaryoda o kiz ve o cocuk bir gram umurumda degillerdi.

Tek canimi yakan nokta Ferhatin hayatini yakmalariydi.

Basit mi lan o kadar ?

Bekle beni cocuk.

Amcami arayip bu olayi telefonla cozdurebilirdim, daha basit olurdu.

Ama o lavuk zengin zuppesine aci cektirmem lazimdi.

Hak ettigi basit bi telefon degildi.

Ferhati aldigin hasarlardan sonra iceri attirmak gozune kolay geliyorken

bunu benim ustumde de denemliydi.

Hani ferhat demisti ya abi ben o cocugun arabasinin altinda ezildim o gun diye

Bu eziklik ne demek bilir misin sen ? O da yasamaliydi

Kahvalti bitti, bizim banklarin oraya gectik, kokusunu icime cekiyordum semtimin doyasiya.

Babamin mezarina gitmem gerekliydi.

Bizim cocuklardan biraz ayrilmistim, biraz bogaz havasi alip istanbulu icime cektim

ardindan mezarliktaydim ikindi vakitlerini gosterirken saat.

Baktim mezar tasina, o bana bakti, konusacak cok seyimiz var gibi.

Ama sustuk.

Tek cumle ettim yarim saat sonunda

Bir gun geleceksin ve duzelecek her sey.

Oyle iste baba.

1-2 saat kick taks antrenmani yapmistim.

Ekgiblerim vardi, gelistirmem gerekliydi.

Saglam dovusuyorum ha, ne dersin ?

Ardindan benim araba ve serkanin arabayla cevre liselere dagildik.

Lise onlerinde tekin olmayan tipler var mi ona bakiyorduk.

Sıkıntı yoktu, hep boyle devam etsin.

Ademin ailesini arastiriyordum ayni zamanda

Yapmam gereken yuzlerce sey vardi, tek tek vakit ayirmam lazimdi hepsine.

Ama saatler yetmiyordu.

Atesle, veyseli, ferhati iceri attiran patronunun adresini bulmasi icin gonderdim.

Sirketten eve kadar takip edeceklerdi, ne kadar zor olabilirdi ?

Ademin bulundugu kogustan birkac isim ogrenmistim onlara destek cikmam karsiliginda telefon konusunda yardimci olacaklardi ademe.

Ailesiyle arasi acik oldugu halde daha cok konusabiliyordu artik adem

Avukat islemlerini benim avukat halledecekti bundan sonra, her sey cozulecekti.

Benim kizla neredeyse hic konusamamistim bugun, onu ihmal ediyordum ve bu daha fazlasiyla surecekti.

Yanlisti, ama..

Amasini soylemek zor geliyordu kendime, aksam yemege cikartip gonlunu alacaktim.

Aksam denizin mavisi bize ozel farkli bi ton haline girmisti lakin bu guzelligi ateslerden aldigim haber yikmisti.

O kizin hala patronuyla beraber olmasi, bu bana bile koymustu be cocuk.

Hayat ne kadar adi bunu anladim ve yanimdakine daha sıkı sarildim.

Bir tarafta en zor zamanlarinizda yaninizda olacak bir kiz ve diger tarafta ise..

Hayat cok garipti.

Hirslaniyordum.

Yan masadaki cocuk benim sevgilimemi bakmisti ?

Soylesene cocuk.

Yoksa bana 'zamani geldi' diye mesaj atip gozdagi vermeye calisanlardan

biri miydi ? Kimliklerini bilmiyorum ve dusmanlarim var.

Neden korkuyorlar ? Belki de beni korkutmak amaclari..

Sakin olmaliyim, gozlerim tekrar parlamasin.

Yesil hayatimi maviye buruyecek bir kizdan bahsetmistim size

ismini vermemistim hatta, vereyim simdi, Selma.

Dedesi hastayken gorustugumuz, o gunlerde bana iyi gelen.

Yaninda bir cocukla gormustum ve yollarimiz ayrilmisti, hayatinda birisi varken

bi kizla yakinlasmak yakismazdi bana.

Ama bunu bilmedigim gunlerde tebessum ettirebilmisti beni.

Onu gordum, sanirim biraz uzun zaman gectikten sonra fark etmistim.

Gozlerim ona denk geldiginde o uzun zamandir bana bakiyormus gibiydi.

Tam benim kizin elini sıkarken, cunku o patronla iliski yasayan kizdan sonra

sukrediyordum.

Cok garipti o an dostum, hayatimda daha eski bi kizi baskasiyla goruyordum o masada onla olan ben de olabilirdim ama oyle olmadi, boyle bir sey iste hayat.

Birinin hayatinizda diger yariniz olma ihtimali varken simdi yan masalarda hicbir seysiniz, ayri dunyalar.

Bu cok farkli bi duygu.