1. 26.
    +1
    kızın sorduğu sorulara tek tek cevap verdim. kitap almaya geldiğimi, çok okuyan birisi olduğumu ve yakınlarda oturduğumu anlattım. tabi ortamın sessizliğine uymuş fısıldayarak konuşuyorduk.o soruyor bende bu saçma salak sorulara cevap veriyordum. yaklaşık 5 dakika sonra elimde tuttuğum kitabı göstererek sordu aa ne okuyosun? kitabın kapağını gösterdim ve verdiği tepki şu oldu hmmm ne anlatıyo pekii? yıllardır bu soruyu bekliyormuşum gibi koltuğuma iyice kuruldum ve başladım arkadaki yazının özetine: işte genç bir çocuğun hayatındaki sıkıntıları çözmek ve bazı sorularına cevap bulmak arayışındaki serüvenini anlatıyor.bu serüvende kitaba da ismini vermiş olan demian karakterini ile tanışıyor dedim. ardından kızı konuşturmadan ve ezberimi unutma tehlikesine yakalanmadan bu sefer az önce de yazdığım o entel paragrafı söyledim ve hermann hesse bunu hep yapıyor ya diye ekledim. kız mal gibi suratıma bakıyordu. sonrada vermek zorunda olduğu o cevabı verdi çok zekisin yaa. bu cevaba verebileceğim alternatif karşı cevapları kafamda hatırladım ve konuyu değiştirme işine girdim.bak ne dicem ya burası fazla sessiz dışarı çıkıp rahat rahat konuşalım mı ? dedim. avrat hemen atladı ve toparlanıp çantasını aldı. bende kalkıp elimdeki kitabı rafa tekrar koydum ve kıza hızlıca bi bahane uydurup kartımı evde unutmuşum ya dedim. dışarı çıkarken kıza şekil görünmek için başörtülü kadının masasının üstünde duran kalemlikte yazan ismi okudum. hızlıca kadına kolay gelsin şevval hanım dedim çıkarken. kadın duydumu bilmiyorum ama ben amacıma ulaşmıştım bile..
    ···
   tümünü göster