1. 26.
    0
    Ruhumun zincirlerinden kurtuluşu benim o kadar hoşuma giderdi ki çoğu gece neredeyse hiç uyumazdım . o gün de aynen böyle geçti . kahve , müzik ve sigara üçlüsü eşiğinde yaptığım tek şey düşünmekti . zaten düşünmeden durduğum her an benim için önemsiz zaman dilimlerinin başında gelirdi . aradan daha 24 saat bile geçmemişti ki bütün benliğimi sabırsızlığım kapladı . düşündüğüm tek şey oraya tekrar nasıl gidebileceğimdi . ama bunun için uyarılmış olmam bu düşüncemi biraz olsun dizginliyordu . sadece sonrasını merak ediyordum . beklemekten nefret ederim , ve onun konuşmalarına bakacak olursak uzun bir süre bekleyeceğim bu düşünce bile moralimi bozmaya yetiyordu . bir şeyler yapmadan duramazdım . ama onun konuşmasındaki ciddiyet bunun benim için gerçekten kötü sonuçlar doğuracağının habercisi olmuştu . günün ilk ışıklarında yattım . uyandığımda yine beynimin bir köşesinde o cümle varlığını tazelemiş bir biçimde ben buradayım dercesine bağrıyordu ve malesef ki yine bir rüya görmemiştim ..
    ···
   tümünü göster