beyler ben de aşkımı anlatcam lan efkarlandım

aşağı yukarı şöyle şeyler söyledi "ben ilk defa birinden hoşlandım, sevdim. bazen öyle bi an geliyor ki resmen başka biri olduğumu düşünüyourm asla yapmam dediğim şeylerş falan yapıyorum senin için. hayatta değer verdiğim birkaç insan var diğerlerini kaybetmeyceğime eminim çünkü onlar çok uzun zamandır var ve sevgili değil sonuçyta arakdaş, aile falan ama sen çok farklısın. aptal değilim bi gün ayrılcağımızı biliyorum şu an birnirimizi ne kadar seversek sevelim. ve ödüm kopuyor bi taraftan senin varlığına alışmamaya çalışıyorum diğer tarfatan seni kaybetmemek için napabilirim onu düşünüyorum. kafayı yicem." ağlamaya da başladı bu ara bi yerde." sana sorsalar hiç kıskanç değil dersin di mi benim için ama öyle değil işte. seni o kadar çok ama o kadar çok kıskanıyorum ki kenime anlam veremiyorum ve eğer bunu saana yansıtırsam benden soğursun diye belli etmeyeye çalışıyorum mesela o arkadaşından (kız arkdalımdan bahsediyor) resmen nefret ediyorumn" bunu söyleyip güldü falan ama bi taraftan hala ağlıyor " farkındayım hiç normal değil bu durum. beni bu hale getirdiğin için bazen senden bile nefret ediyorum biliyor musun ama aşığım da. çok yoruldum duygusal oalrak bitik vaziyetteyim resmen." falan dedi ben ne diyeceğimi bilemedim şoktayım lan. saılrdım falan. eve giti sonra.